منحنی قد من، تابع گیسوی توست

خط مجانب بر آن سلسله ی موی توست

من عدد صفرم و سیصد و شصتم تویی

دایره ی زندگی چرخش گیسوی توست

تا شده از دوریت قامت خط های راست

خط عمودم بخوان! زاویه ام سوی توست

آینه در آینه تا ابدیت شوی

پیش نگاهم نشین! آینه ام روی توست

آخر این جاده را خط مورب کشید

آن که صفای دلش هروله ی کوی توست

باز قلم جان گرفت، دفتر دل خط خطی

حادثه ی شعر من حاصل جادوی توست

 

 

شعر 2

 

 

 

رياضي درس خشک و درس سردي است 
رياضي بهر ما همچون نبردي است 

نبردي کاندر آن تيغت مداد است 
حريف و دشمنت مشق زياد است 

نبردي کاندر آن خونت نريزند 
ولي صفرت به رنگ خون نويسند 

به ميدان نبردش چون نهي پا 
نگاهت را بگرداني به هرجا 

به هر سو بهر قتلت ايستاده 
چهل فرمول تابع هاي ساده 

به مشرق خيل خطهاي عمودي 
به مغرب شصت و دو سور وجودي 

براکت اين طرف با قدر مطلق 
در آن سو حد و انتگرال و مشتق 

دو صد لعنت بر ا ين اقوام سينوس 
به تانژانت و کتانژانت و کسينوس 

که فرمولهاي آن بي حد و بي حصر 
بود در صورت و در مخرج کسر 

خلاصه مي کنم ديگر کلامم 
قبولش مي کني يا نه ندانم 

به ميدان پا منه کارت خراب است 
دراينجا نمره بيست چون سراب است

 

 

 

 

 

شعر 3

 

 
باز هم خواب ریاضی دیده ام

خواب خط های موازی دیده ام

خواب دیدم خوانده ام ایگرگ زگوند

خنجر دیفرانسیل هم گشته کُند

از سر هر جایگشتی می پرم

دامن هر اتحادی می درم

دست و پای بازه ها را بسته ام

از کمند منحنی ها رسته ام

شیب هر خط را به تندی می دوم

گوش هر ایگرگ وشی را می جوم

گاه در زندان قدر مطلقم

گه اسیر زلف حد و مشتقم

گاه خط ها را موازی می کنم

با توان ها نقطه بازی می کنم

لشکر تمرین دارم بیشمار

تیغی از فرمول دارم در کنار

ناگهان دیدم توابع مرده اند

پاره خط ها، نقطه ها، پژمرده اند

در ریاضی بحث انتگرال نیست

صحبت از تبدیل و رادیکال نیست

کاروان جذر ها کوچیده است

استخوان کسر ها پوسیده است

از لگ و بسط نپر آثار نیست

رد پایی از خط و بردار نیست

هیچکس را زین مصیبت غم نبود

صفر صفرم هم دگر مبهم نبود

آری آری خواب افسون می کند

عقده را از سینه بیرون می کند

مرُدم از این y,x داد، داد

روزهای بی ریاضی یاد باد

 

 

 

 

 

 

 

"وبلاگ های شخصی>href="http://matrook.samenblog.com">

نظرات شما عزیزان:

برچسب ها : <-TagName->،